Monika Milewska- Swojego dzieciństwa Monika prawie w ogóle nie pamięta. Wszystkie jej wspomnienia wiążą się z domem dziecka, w którym wychowywała się odkąd skończyła dwa lata. Monika jest córką Elżbiety, która również spędziła dzieciństwo w sierocińcu. Kobieta urodziła córkę mając dziewiętnaście lat. Ojciec Moniki przepadł, gdy tylko dowiedział się o ciąży. Elżbieta opuściła dom dziecka  i zaczęła pracować w podwarszawskim miasteczku. Tam poznała Ninę. Próbowała stworzyć córce dom, ale była zupełnie sama i życie ją przerosło. Kiedy Monika miała niespełna dwa lata, jej matka postanowiła wyjechać zarobkowo do Niemiec. Oddała dziewczynkę do domu dziecka – sądząc, że to kwestia kilku lat… Monika nigdy nie trafiła do adopcji. Życie w sierocińcu nie było lekkie. Musiała ciągle walczyć o pozycję w grupie. Odwiedzała ją Nina, zapraszała na święta. Jako samotna, pracująca matka, Nina nie mogła niestety adoptować dziewczynki, starała się ją jednak wspierać. Między Moniką a synem Niny – Cezarym, stworzyła się bardzo silna relacja emocjonalna, odrobinę bratersko-siostrzana. Po zakończeniu liceum Monika musiała zacząć żyć na własną rękę. Jej marzeniem były studia na wydziale resocjalizacji. Cezary jednak wpadł na pomysł, żeby zaczęła boksować i sam postanowił „zaopiekować się” jej karierą. Widział parę razy Monikę w akcji i przekonał ją, że kiedy zacznie zarabiać, skończy zaoczne studia. Zaczął też dostrzegać w Monice piękną kobietę – zostali parą. Była to miłość, ale… z czasem przerodziła się w przyjaźń i przyzwyczajenie. Monika trenowała, Cezary zajmował się organizowaniem jej walk. Pieniędzy zarabiali niewiele, ale na tyle, żeby jakoś przeżyć. Nie zamieszkali nigdy ze sobą, jednak byli na tyle blisko, że widywali się codziennie.

Konstancja Grylak-  Konstancja pochodzi z jednej z najbogatszych rodzin w Warszawie. Rozpieszczana przez rodziców i utwierdzana w przekonaniu o własnej wyjątkowości, bardzo szybko uznała, że jest po prostu lepsza od innych. Jako nastolatka nie przejawiała specjalnych ambicji naukowych. Po maturze uległa namowom rodziców i rozpoczęła opłacane przez nich studia na jednej z londyńskich uczelni. Wybór Konstancji padł na architekturę wnętrz. Cóż bowiem mogłoby być trudnego w urządzaniu mieszkań? Konstancja srodze się zawiodła i studia zajęły jej znacznie więcej czasu, niż zakładała. Jest gruntownie zabezpieczona finansowo, więc pracę zarobkową traktuje w kategoriach rekreacji. W wolnym czasie, którego ma pod dostatkiem, zajmuje się głównie uczestnictwem w bankietach i zakupami. Centrum jej świata stanowi Artur, który zdaje się być stroną zdecydowanie mniej zaangażowaną w ten związek. Jej podstawowym celem jest doprowadzenie do ślubu z Sagowskim. Konstancja kocha Artura. Nie można jej zarzucić, że związała się z nim tylko ze względu na jego popularność i pieniądze – choć niewątpliwie pozycja Artura jest dla niej ważna. Spotkanie Artura z Moniką burzy wypracowaną harmonię i wprowadza świeżą energię w życie mężczyzny. Dziewczyna intryguje go. Konstancja z przerażeniem odkrywa nagle, że ukochany zaczyna jej się wymykać i być może wcale nie myśli o niej jako o partnerce na całe życie…

Rafał Sagowski-Rafał żyje w poczuciu permanentnej krzywdy – jest absolutnie przekonany o tym, że młodszy brat był od początku faworyzowany przez rodziców. Z tego powodu całe jego życie jest rywalizacją z Arturem. Studia ekonomiczne okazały się być dla niego dość wymagające. Największą przeszkodą w nauce były „balety” i pogoń za dziewczynami. Swego czasu bezskutecznie próbował się umówić z Konstancją Grylak. Kiedy ta finalnie zaczęła się spotykać z Arturem, dla Rafała był to cios w serce. Pierwszą posadę po ukończeniu studiów otrzymał od ojca. Szybko jednak poważnie zawiódł zaufanie Sagowskiego Seniora i ten zaczął myśleć o Arturze jako o kontynuatorze swojej pracy. Obecność brata w firmie odebrał jako zamach na swoją pozycję. Poczucie krzywdy umocniło się po ich tragicznej śmierci. Dzień odczytania testamentu był najgorszym w jego życiu. Zamiast wymarzonej pełni władzy w firmie i majątku rodzinnego, otrzymał jedynie stałą pensję z funduszu inwestycyjnego oraz stanowisko wiceprezesa firmy. Wtedy też Rafał do cna znienawidził Artura.

Nina Wójcik-Wychowana w konserwatywnym domu. Rodzice chcieli, żeby córka wiodła życie „porządnego obywatela” – z fachem w ręku, mieszkaniem i pełną rodziną. Dzieciństwo Niny było szczęśliwe i klasyczne. Koniec lat sześćdziesiątych to czas liceum. Mimo sprzeciwu rodziców, wybrała liceum plastyczne. Wtedy też zaczęła buntować się przeciwko skostniałym zasadom domu rodzinnego. Zafascynowana ruchem hippisowskim, często znikała z domu, wybierając życie „wolnego ptaka”. Zaraz po maturze chciała iść na ASP, ale rodzice – niezadowoleni z decyzji córki, perswadowali jej raczej podjęcie pracy i oszczędzanie na własne mieszkanie. Nina postanowiła ich więc opuścić i zamieszkała ze swoim ówczesnym chłopakiem – Jerzym. Od rodziny odcięła się zupełnie. Dorosłe życie okazało się trudniejsze niż przypuszczała. Dorabiała jak mogła i jednocześnie wiodła swój „artystyczny żywot”. To wtedy poznała grupę młodych artystów-muzyków, wśród których był chłopak, z którym miała romans. Pod koniec 1976 roku okazało się, że jest w ciąży. Postanowiła wychować dziecko sama. Od dawnych znajomych odcięła się całkowicie. Od momentu urodzenia Cezarego, świat dzieliła pomiędzy dom, wychowanie syna i pracę z dziećmi. Nigdy nie związała się już z żadnym mężczyzną. Lata hippisowskie pozostawiły jednak trwały ślad. Kobieta przez cały czas kontestowała otaczający ją świat, odkrywała nowe religie, interesowała się medytacją, ezoteryką i psychologią. Wychowywała Cezarego „bezstresowo”. Pozwalała mu rozwijać pasje, akceptowała każde wybory. Chciała, żeby jej dziecko było wolne i wiodło życie w spokojnym domu. Życie, jakiego ona nie miała. Gdy poznała matkę Moniki - Elżbietę, przypominała sobie swoje własne położenie sprzed lat. Kiedy po dwóch latach okazało się, że przyjaciółka oddała córkę do domu dziecka, Nina postanowiła „mieć na oku” małą Monikę. Po przejściu na wcześniejszą emeryturę, została zatrudniona na pół etatu w jednej z kobiecych gazet, gdzie zaczęła pisać horoskopy. Tak jest do dziś.

Felks Walecki- W życiu prywatnym może sprawiać wrażenie ofermy. Jest zawsze pomocny, bardziej skupiony na samopoczuciu innych, niż swoim. Jako absolwent SGPiS otrzymał skierowanie do pracy w jednej z central handlu zagranicznego. Jego bezpośrednim przełożonym był Krzysztof Sagowski, ojciec Artura. Gdy Sagowski zdecydował się na założenie własnej firmy, Feliks bez wahania podążył za nim, stając się dyrektorem finansowym Sagowski Development. Po przekształceniu w spółkę akcyjną, Feliks objął miejsce w zarządzie firmy. W momencie tragicznej śmierci Krzysztofa Sagowskiego, Warecki stał się praktycznie jedynym gwarantem ciągłości działania spółki. Został więc prawą ręką ściągniętego pośpiesznie z USA Artura. Jedyną rodziną Feliksa jest była żona, która pomimo przeprowadzonego rozwodu nie przyjmuje rozstania z Feliksem do wiadomości. Ku jego rozpaczy, Wanda wciąż chce być najważniejszą, by nie rzec – jedyną, kobietą w jego życiu. Czy Aneta i Feliks odnajdą drogę do siebie i uwierzą, że miłość jest naprawdę możliwa?

Cezary Wojcik- Cezary to jedyne dziecko Niny, niegdyś zdeklarowanej hipiski. Nie poznał tożsamości swojego ojca. Nigdy jednak specjalnie nie odczuwał jego braku w swoim życiu. Jako dziecko uznał tę sytuację za naturalną, pomimo prześladowań ze strony wyższych i silniejszych kolegów z klasy. Całe życie był uosobieniem przeciętności: trójkowy uczeń, bez szczególnych talentów czy zainteresowań, ale lubiany. Po maturze o Cezarego upomniało się wojsko. Ze strachu przed koszarami rozpoczął blisko siedmioletnią karierę akademicką na sześciu różnych kierunkach, między innymi na: filologii białoruskiej, naukach o rodzinie, dietetyce i technologii drewna. Dzięki tak przekrojowej edukacji czuje się dziś ekspertem we wszystkich dziedzinach. Koniec burzliwej edukacji Cezarego zbiegł się z opuszczeniem przez Monikę domu dziecka. Cezary jest też wokalistą nieodnoszącego specjalnych sukcesów zespołu o nazwie „Cztery Serca”. Poza śpiewaniem odpowiedzialny jest również za organizację pracy artystycznej zespołu. Ta działalność wychodzi mu już znacznie gorzej niż wokalna. Nie przeszkadza mu to jednak uważać się za jednego z najlepszych menadżerów w tej (i każdej innej) branży. Nieliczne występy jego zespołu generują mikroskopijne dochody. Cezary nie przestaje jednak w siebie wierzyć i wciąż czeka na swoją szansę. Swoje "impresaryjne" zamiłowania przenosi również na Monikę. Jest jej samozwańczym menadżerem od początku kariery. Dopiero dzięki kontuzji do dziewczyny dociera, że boksowanie nie jest jedynym zajęciem, które chce uprawiać do końca życia. Postanawia poszukać pracy i tak trafia do firmy Artura… To zmienia los obojga - i jej, i Cezarego.

Wiki Sagowska- Kiedy zginęli Sagowscy, Wiktoria miała 23 lata. Wcześniej wiodła beztroskie życie – robiła, co chciała, spełniała każdą swoją zachciankę. Niedawno skończyła studia wizażu i stylizacji. Jest bardzo dumna z faktu, że udało jej się uzyskać licencjat – traktuje go z taką powagą, jakby zrobiła doktorat. Teraz przyszedł czas odpocząć od „ciężkiej“ pracy i nauki. Co miesiąc dostaje zapisaną w testamencie rodziców pensję i... odpoczywa. Czytuje horoskopy. Szybko i na zabój zakochuje się w mężczyznach, którzy zwrócą na nią uwagę. Ma jednak swoje wymagania: najlepiej by byli VIPami, robili coś interesującego i coś znaczyli. I oczywiście żeby dostrzegali jej piękno wewnętrzne. Stale pragnie ulepszać świat. Szczególnie zależy jej by odmienić swojego starszego brata, Rafała.

Aneta Sienkiewicz- Lekko wyniosła w stosunku do innych pracowników firmy, trzyma ich na dystans. Ludzie ją szanują, bo zna się na swojej pracy. Tu zresztą się realizuje. Obecnie jest szefową biura zarządu w firmie Artura. Samodzielna, zaradna, stara się utrzymać wszystko w porządku. Kiedy w firmie pojawia się żywiołowa Monika, burzy to jej spokój i wypracowany przez lata schemat. Większość dnia spędza w pracy, bo nie ma poza nią innego życia. Podkochuje się w Feliksie i stale z nim flirtuje. Razem z nim próbuje uświadomić Arturowi prawdę na temat złego charakteru brata.

Krystyna Kobierzyńska- Jest niezwykle ciepła a jej powołaniem jest bycie strażniczką domowego ogniska: dbałość o to, by wszyscy byli najedzeni i szczęśliwi. Żyje problemami rodziny Artura jak swoimi. Można na nią liczyć w każdej sytuacji. Krystyna jest z zawodu krawcową. Urodziła się w Kamieniu Pomorskim. Krystyna jest z zawodu krawcową. Urodziła się w Kamieniu Pomorskim. Po ukończeniu technikum wyjechała do Warszawy w poszukiwaniu pracy. Współlokatorka Krystyny była nianią małego Rafała Sagowskiego. Gdy Rafał miał rok, jego opiekunka w pośpiechu wyemigrowała do Francji. Przed wyjazdem poprosiła Krystynę, by ta zastąpiła ją przez kilka tygodni, dopóki Sagowscy nie znajdą nowej niani. To zastępstwo trwa już ponad trzydzieści lat… Krystyna zajmowała się całą trójką młodych Sagowskich. Zżyła się z rodziną do tego stopnia, że gdy dzieci dorosły i nie wymagały już jej opieki, pozostała w domu jako gosposia. Od śmierci męża mieszka u Artura Sagowskiego i jest już praktycznie członkiem rodziny.

Laura, Hania i Kuba Dobroś- Laura, Hania i Kuba to dzieci państwa Dobrosiów. Tak naprawdę od zawsze Kuba był głową rodziny. Ojciec nigdy nie był specjalnie rodzinnym człowiekiem. Matka dzieci – Renata, z czasem przyzwyczaiła się do faktu, że nie ma go w domu. Przed pięcioma laty Renata Dobroś zmarła. Ojciec nie zamierzał zajmować się dziećmi – oddał całą trójkę do domu dziecka. Gdy ojcu dzieci odebrano finalnie prawa rodzicielskie, dyrektorka domu dziecka starała się znaleźć miejsce dla nich. Było dla niej jasne, że rodzeństwo musi być razem. Gdy pojawia się realna groźba rozdzielenia dzieci – budzi to ich gwałtowny sprzeciw i równie gwałtowną reakcję. W tych nerwowych okolicznościach rodzeństwo bliżej poznaje Artura Sagowskiego, od tego momentu ich życie już nigdy nie będzie takie samo...

Kacper Kobierzyński- Śmiały wobec dziewczyn, choć z żadną się nie spotyka. Inteligentny i potrafi błyskawicznie analizować sytuację. Chętnie doradza Kubie. Lubi chadzać własnymi ścieżkami. Kacper po maturze postanowił zdawać na Politechnikę – wybrał informatykę. Rodziców nie byłoby stać na wynajmowanie mu mieszkania w stolicy, ale dzięki babci, udało się ten problem ominąć. Artur bez problemu zgodził się, by Kacper zamieszkał razem z Krystyną. Przyjeżdżając do Warszawy chłopak zostawił we Włocławku kumpli, których bardzo mu brakuje.